Âşıklık geleneği, kökeni İslamiyet öncesi ozan-baksı geleneğine dayanmakla birlikte Türklerin yeni coğrafyası olan Anadolu’da geçirdiği değişimle beraber yeni bir terkiple ortaya çıkan ve günümüzde farklı bağlamlarda varlığını devam ettiren bir gelenektir. Âşıklık geleneği içerik olarak hayatın her aşamasından beslenmiş, âşıklar bireysel veya toplumsal hayata dair farklı konuları şiirlerinde işlemişlerdir. Bu tebliğde, XX. yüzyıl âşıklık geleneğine mensup sanatçıların şiirlerinde Türkistan’a ait göstergeler incelenmiştir. Bu kapsamda on sekiz âşığın şiirleri incelenmiş, bu şiirlerde geçen Türkistan’la ilgili göstergeler tasnif edilerek örnek şiirler üzerinden değerlendirme yoluna gidilmiştir. Bu kapsamda Türkistan kavramının âşık şirinde farklı imge, terim, sembol ve göstergelerle güçlü bir şekilde yaşamaya devam ettiği görülmüştür. Farklı coğrafyalarda yaşasalar da Türk kültürünün önemli cephelerinden birini teşkil eden âşıklık geleneğinin kültürel birlikteliği siyasi sınırların ötesine taşıyan en önemli unsurlardan biri olduğu sonucuna varılmıştır.
Âşıklık geleneği, XX. yüzyıl, Türkistan, Turan, gösterge