Arif Nihat Asya'nın şiirlerinde göç ve göçe bağlı mekânlar insanın hem içsel hem de dışsal yolculuklarını derinlemesine işleyen, zengin ve katmanlı bir anlatım sunar. Asya, göç edenlerin anavatanlarına duydukları özlemi, yeni mekânlara uyum sağlama sürecindeki zorlukları ve bu süreçte yaşadıkları içsel çatışmaları büyük bir özenle işler. Şairin betimlemeleri, göçmenlerin fiziksel yer değişikliklerini ve bu değişikliklerin getirdiği duygusal yükü güçlü bir şekilde hissettirir. Anavatandan kopartılan mekânların kaybı şairin dizelerinde derin bir şekilde işlenir. Göçün başlangıcında yaşanan zorluklar ve yolculuğun fiziksel ve duygusal mücadeleleri, Asya'nın şiirlerinde çeşitli metaforlar ve imgelerle anlatılır. Yeni çevrelerin yabancılığı ve tanıdık olmayanla yüzleşme süreci, şairin eserlerinde derinlemesine incelenir. Göçmenlerin yeni ortamlarına uyum sağlama sürecinde yaşadıkları yabancılık hissi ve karşılaştıkları zorluklar, Asya'nın şiirlerinde etkileyici bir şekilde işlenir. Göçmenlerin yeni kimlikler oluşturma çabaları ve köklerinden kopmanın getirdiği karmaşık duygular, derinlemesine ele alınır. Göçmenlerin yeni mekânlarda hayatta kalma mücadelesi, insanın içsel gücü ve dayanıklılığı vurgulanarak işlenir. Göçün aile fertlerinin yeni mekânlara uyum sağlama mücadelesi, Asya'nın şiirlerinde önemli bir temadır. Şairin eserleri, göçün ve göçe bağlı mekânların insan deneyimindeki derin izlerini yakalayarak, insanların ortak duygularını ve deneyimlerini anlamamıza yardımcı olur.
Arif Nihat Asya, Göç, Mekân, Yol ve Yolculuk.