Bu çalışma, çocuk gelişimi programı öğrencilerinin çevre, çevre sorunu ve çevre eğitimi kavramlarına ilişkin metaforik algılarını ortaya çıkarmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu, Türkiye’de bir devlet üniversitesine bağlı bir meslek yüksekokulunun çocuk gelişimi programında “çocuk ve çevre” dersini alan toplam 51 birinci sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Veriler, üç kısımdan oluşan metafor formu ile toplanmıştır: “Çevre ………… gibidir/benzer. Çünkü ………”; “Çevre sorunları ………… gibidir/benzer. Çünkü ………”; “Çevre eğitimi ………… gibidir/benzer. Çünkü ………” Veriler, içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Öğrencilerin tespit edilen metaforları, kod ve kategori başlıkları altında toplanmıştır. “Çevre” kavramının; insan, çiçek, ayna, bebek, ev, hayat, akciğer, cennet, aile, gözlük, gökkuşağı, deniz, televizyon, internet, nefes, su ve sanat metaforlarıyla açıklandığı belirlenmiştir. “Çevre sorunu” kavramının; hastalık, kanser, dağ, sağlık, trafik, zehirli sarmaşık, virüs, ev içi sorunlar, toz, mısır patlağı, hayat, ev, küflenmeye başlayan ekmek ve tükenmez kalem metaforlarıyla kodlandığı gözlenmiştir. “Çevre eğitimi” kavramının ise, çiçek, ders, çocuk, ilaç, okul, kahraman, kitap, gözlük sileceği, devrim, anahtar, insanın adı, kişisel gelişim, seminer, terapi silgi, nefes, matematik, hayat ve karakter metaforlarıyla açıklandığı tespit edilmiştir.
Çevre, Çevre Sorunu, Çevre Eğitimi, Metafor, Çocuk Gelişimi Programı