Bu çalışmanın amacı, ilköğretimin Türkçe ders kitaplarında yer alan metinlerde, önemli bir kültür unsuru olan geleneksel çocuk oyunlarına ne ölçüde yer verildiğini tespit etmektir. Bu amaçla 2016-2017 yılında milli Eğitim bakanlığı tarafından kabul edilen ve okullarda okutulan dördüncü ve beşinci sınıf Türkçe ders kitapları incelenmiştir. İnceleme ana metinler ve serbest okuma parçaları ile görseller üzerinden gerçekleşmiştir. Elde edilen veriler nitelik ve nicelik açısından değerlendirilmiştir. 2018 yılında yapılan bu çalışmada şu sonuçlara ulaşılmıştır: Kitap yazarlarının çocukları milli bir kültür ile donatmaktan çok “etkinlik” zenginliği oluşturmak ve programın zorunlu kıldığı kazanımları vermeye çabaladıkları görülmektedir. Metni sadece bir araç olarak kabul edilmekte olup, metnin içeriği hususu yeterince önemsenmemektedir. Oyun çağında olan ve ancak oynayarak mutlu olabilecek bir kitleye hitap edildiği göz ardı edilmiştir. Bu şekilde çocuğun dünyasına doğrudan ulaşma fırsatı iyi kullanılmadığı gibi metinlerin kültür aktarıcılığı fonksiyonu görmezden gelinmiştir. Aradan geçen altı yıldan sonra yine Türkçe ders kitaplarında geleneksel oyunların ne derece yer bulduğu incelenmiş ve sürecin nasıl bir değişikliğe yol açtığı değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Türkçe Eğitimi, Kültür Aktarımı, Çocuk Oyunu.