Arapça kökenli “neseb” kelimesinden hareketle Uygur Türkleri arasında sürdürülen “nesebname” yazma geleneği, köken itibariyle İslamiyet öncesi döneme dayanmaktadır. En az yedi atanın bilinmesi zaruri olan Uygur Türklerinde bu geleneğe “nesebşunaslık” adı verilmekte ve yakın ilişkiler geliştirilen Çin kültürünün ve İslamiyet’ten sonra Arap kültürünün etkisi ile bu gelenek yazılı olarak güçlenmektedir. Ayrıca günümüzde üretilen dijital içerikler vasıtasıyla şecere ve soya ait farkındalık bilinci, milli kimlik inşası temelinde şekillendirilmektedir. Çalışmada, nesebnamecilik geleneği Uygur Türklerinin milli kimlik inşasındaki yeri ve önemi bağlamında literatür taramasından elde edilen verilerden hareketle değerlendirilmekte, nesebnameler ve özellikleri toplumsal işlevsel bakış açısıyla bağlam merkezli olarak ele alınmaktadır.
Uygurlar, Milli Kimlik, Nesebname, Şecere.